Zespół Szkół Ekonomiczno - Administracyjnych
im. St. i Wł. Grabskich

Kierunek kształcenia zawodowego oraz rozwój szkoły zawodowej powinien być pochodną wyprzedzającą działalność rozwoju gospodarczego danego regionu. Inaczej ujmując tę tezę stwierdzić należy, iż profil kształcenia zawodowego powinien wyprzedzać - i to znacznie - realizację przedsięwzięć gospodarczych. Wiadomym jest, iż w historii szkolnictwa zawodowego po wojnie różnie ta teza była realizowana. W przypadku jednak Liceum Ekonomicznego w Kole w okresie od 1971 do dnia dzisiejszego stwierdzić wypada, iż była ona przestrzegana. W związku z tym w okresie 1971 - 1987 można wydzielić następujące etapy rozwoju szkoły:
I etap
lata 1971 - 1975 - kształcenie ekonomistów dla przemysłu
II etap
lata 1976 - 1981 - kształcenie ekonomistów dla handlu i administracji terenowej
III etap
lata 1982 - 1987 - kształcenie ekonomistów dla handlu i przemysłu

Zapowiadany w początkach lat siedemdziesiątych szybki rozwój przemysłu - między innymi w regionie kolskim - powoduje zapotrzebowanie na wykwalifikowanych pracowników z zakresu ekonomiki, stąd szkoła rozszerza program o specjalności: ekonomika i organizacja przedsiębiorstw. Jednak rozwój przemysłu powoduje wzrost obrotu masy towarowej, co z kolei decyduje o powołaniu nowej specjalności. Szkoła organizuje Liceum Zawodowe w roku 1974 i rozpoczyna szkolenie w zakresie sprzedawca - magazynier.

W roku 1975 zachodzą poważne zmiany w administracji państwowej. Następuje podział na województwa, znosi się powiaty, a zwiększa się rolę najniższego szczebla administracji terenowej dawne prezydia powiatowych i gminnych rad narodowych zastępuje się urzędami miejskimi i gminnymi, które kierowane są przez naczelników. W związku z tym wzrósł popyt na absolwentów szkół zawodowych, zwłaszcza szkoły ekonomicznej, bowiem w terenie czekają różne urzędy i biura zreformowanej administracji oraz zakładów i placówek usługowych. Wychodząc naprzeciw pilnym potrzebom kadrowym w nowej sytuacji społeczno-gospodarczej Kuratorium po raz drugi zezwoliło na otwarcie średniej szkoły wieczorowej w Kole. W 1973 roku powstało Liceum Ekonomiczne dla Pracujących na podbudowie szkoły handlowej o specjalności: ekonomika i organizacja przedsiębiorstw handlowych. Szkoła ta istniała do roku 1991, nauka trwała 3 lata i kończyła się egzaminem maturalnym.

Zachodzą również zmiany w Liceum Ekonomicznym dziennym. W roku 1978 powołuje się - obok ekonomiki i organizacji przedsiębiorstw - drugi kierunek - administrację terenową. Był on prowadzony przez dwa lata. Ukończyło go 63 absolwentów, którzy znaleźli zatrudnienie głównie w Urzędzie Wojewódzkim i urzędach miast i gmin w rejonie byłych powiatów: Turek, Konin, Kolo. Następnie w roku 1974 dokonano naboru do Liceum Zawodowego, które kształciło w różnych kierunkach. Najpierw opuszczali je absolwenci o specjalności: sprzedawca-magazynier. W roku 1976 wprowadzono specjalność: pracownik administracyjno-biurowy. Ten typ kształcenia prowadzony był do roku 1996. Po zaspokojeniu potrzeb na absolwentów o specjalności sprzedawca - magazynier zmieniono kierunek kształcenia i wprowadzono specjalność kelner bufetowy. Zapotrzebowanie na tego typu absolwentów wynikało z rozwoju bazy turystycznej w województwie konińskim. Po dwóch latach kształcenia kelnera bufetowego zmieniono kierunek na gastronoma. Absolwenci tej specjalności znajdowali zatrudnienie w zakładach zbiorowego żywienia, w stołówkach przyzakładowych, w przedszkolach. Szkoła ciągle rozrasta się i w końcu lat 70-tych ilość uczniów w obu liceach (LE i LZ) przekroczyło 500 (rocznie). Na samym początku lat 80-tych obie szkoły wypuszczały rekordową liczbę absolwentów.

W roku 1983 wprowadzono w szkole - obok kierunku sprzedawca - kierunek włókienniczy. Kształciła się tu młodzież dla potrzeb Widzewskich Zakładów Bawełnianych im. 1 Maja w Łodzi. W rejonie Kola brak było miejsc dla dziewcząt z tego typu wykształceniem, ale chętnie podejmowały one pracę w Łodzi, gdzie zasilały kadrę pracowników wykwalifikowanych w przemyśle włókienniczym. Trudności lokalowe przy ciągle wzrastającej liczbie uczniów spowodowały, że wprowadzono wielozmianowy system nauczania. Wpływało to niekorzystnie na prowadzenie procesu dydaktycznego, wychowawczego i opiekuńczego. Zawsze jednak starano się realizować w pełni treści programowe i stosować coraz bardziej skuteczne metody nauczania.